Gered door Adonis

Alle keren dat ik in Griekenland ben geweest met Ross Holidays waren, zonder uitzondering, prachtig. Samen met mijn man genoot ik van die ene week, die we samen hadden, met thuis onze opgroeiende kinderen. We genoten van de rust, natuur, wandelingen en gewoon Griekenland!

Zomer 2015, mijn man wil scheiden en ik moest alleen verder. Ik wilde graag bijkomen in mijn geliefde Griekenland en boekte met mijn dochter samen een weekje Ormos. Heerlijk rustig dorpje, aan zee, appartement met zwembad voor mijn 21-jarige dochter. Zij helemaal blij, ik ook blij. Ik houd van wandelen en wilde graag samen met een autootje over het eiland rijden. Ik boekte een eenvoudig model, maar ik kreeg een stoere four-wheel drive, ik was verguld. Stoere mama, ik kan het alleen!

De eerste dag leek mij een toertje langs de noordkust mooi, dus wij in de auto. Gaandeweg werd de weg steeds minder vaak door vangrails beschermd en reed ik langs een bergwand, met uitzicht op diepe dalen. Ik werd steeds nerveuzer, want ik heb eigenlijk hoogtevrees. In een dorpje aangekomen, stopte ik en kreeg een paniekaanval. Ik huilde en klampte een jonge man aan, die langsliep naar zijn auto. Ik was verantwoordelijk voor de veiligheid voor mijn kind en wilde niet in de afgrond storten. Ik was pas gescheiden en was zo bang, ik durfde niet meer terug. Voertaal Engels.

Hij probeerde mee te denken voor een oplossing. Dat kunnen mannen vaak goed en dat vond ik wel heerlijk. Ik kon niet meer nadenken en stond versteend naast mijn auto. De oplossing kwam, doordat hij voorstelde om achter hem aan de rijden. Dat vond ik wel wat. Ik moest terug naar onze verblijfplaats tenslotte en mijn dochter had te kort haar rijbewijs. Ik rij als een angstige haas achter de vorige auto aan, niet kijkend naar beneden en in zat bijna in mijn stuur. Ik voelde me erg opgelaten, maar ik kon er niks aan doen.

De man leek ook nog op mijn zoon, dezelfde bouw, hetzelfde haar, vriendelijk. Op een plek waar de weg weer helemaal een vangrail had stopten we. Ik durfde weer alleen verder. Ik stapte uit om de man te bedanken. Ik huilde “you saved my life”, “what would I do without you! Oh, what is your name?”

“Adonis!”……… Adonis, of course……. Yes, what else, gonsde er door mijn hoofd.

Welke net gescheiden vrouw wil nou niet worden gered door ADONIS. Ikke wel! En leuk dattie was. Wel een beetje jong, maar toch… Keep on dreaming.

Samos 2015,
Dames Van der Giessen en Verwey

Heeft u ook zo genoten van dit leuke reisverhaal? Lees ook de andere reisverhalen.