De geschiedenis van Evia

Volgens de Griekse mythologie is Évia ontstaan doordat de god Poseidon na een ruzie met oppergod Zeus met zijn drietand tegen het vasteland aansloeg. Hierdoor braken Évia, Sardinië en Cyprus af. Meer logisch is de verklaring dat een aardbeving deze stukken land van het vasteland heeft gescheiden. Tevens verhaalt de mythe dat Hera, de echtgenote van Zeus, van Évia afkomstig zou zijn. Zeus verleidde haar en nam haar mee naar zijn huis op het vasteland. Hera had echter al snel genoeg van het overspelige gedrag van haar man en ging terug naar Évia. Later kon ze erom lachen en vergaf hem zijn daden.

De eerste tekenen van bewoning dateren uit de Nieuwe Steentijd. Meest belangrijk waren de nederzettingen rondom Chalkis, het huidige Chalkida. Er zijn sporen gevonden van handelsbetrekkingen met de Cycladen en met Myceneense nederzettingen. In geschiedenisboeken komt Évia ook voor onder de naam Makris en Dolichi, terwijl Homerus het eiland bij de naam Évia noemt in de verhalen over de oorlog van Troje. De schepen zouden zich in de nauwe zeestraat voor Évia verzameld hebben om de strijd vandaar aan te gaan.

Na de hoogtijdagen van het eiland in de 8e en 7e eeuw v.Chr. hielden de Perzen huis in het gebied en zorgden voor plundering. Door de loop van de eeuwen was het een komen en gaan van vreemde mogendheden. Daarna speelden de volkeren die we met de kennis van vandaag onder de Grieken zouden scharen de hoofdrol. Zo waren daar de Atheners, de Spartanen en de Macedoniërs die over het eiland heerste. In 378 v.Chr. sloot Évia zich aan bij de Atheense Bond. In 194 v.Chr. overspoelden de Romeinen het eiland. Daarna volgde de lange tijd van de Byzantijnse periode. Na de Venetianen, die Évia overigens Negroponte (zwarte brug) naar de beroemde brug over de zee-engte tussen Évia en het vasteland, noemden kwamen in 1470 de Turken ten tonele. Zij heersten voor meer dan 350 jaar. Ook Évia leverde de strijd in de Onafhankelijkheidsoorlog van 1821 en diverse slagen werden op het eiland gestreden. Tenslotte in 1829 kwam ook op Évia de langverwachte bevrijding.