Peloponnesos: een fantastische vakantie-ervaring
Familie van Stekelenburg uit Ravenstein ging in de zomer van 2014 op vakantie naar de Pelopónnesos. Hier maakten zij een uitstapje naar Messíni. Op weg hier naartoe maakten zij een tussenstop in Arsinói, waar zij verrast werden door de gastvrijheid van de inwoners van dit dorp.
Deze zomer zijn we met onze 2 kinderen 2 weken naar Griekenland gegaan. Het was al lang geleden dat we met het vliegtuig op vakantie waren geweest. Sinds de adoptie van onze 2 dochters uit zowel China als Haïti hadden we ook geen vliegreis meer gemaakt terwijl we vroeger echt verstokte Griekenland- vakantiegangers waren. Het werd dus tijd om ook aan onze kinderen te laten zien waarom wij Griekenland juist altijd zo enorm leuk vonden. We wisten ook dat Ross reizen erg mooie locaties heeft en daarnaast zit dit reisbureau bijna op een steenworp afstand van onze woonplaats. Dus, op naar Wijchen!
Na een erg goed advies van de medewerkster van Ross Holidays kozen we voor het geweldig mooie appartement Dídima in het gezellige en sfeervolle vakantieplaatsje Stóupa, wat erg fraai gelegen is in de Pelopónnesos. We hebben daar een fantastische tijd gehad.
Bij het boeken hadden we meteen een auto gereserveerd om ook wat meer van de Pelopónnesos te kunnen zien. Ik houd erg van fotograferen en natuurlijk wilde ik daar ook het nodige van kunnen vastleggen. Onze kinderen hielden natuurlijk minder van de oudheid en opgravingen. Zij zagen liever een mooi strand, een terrasje of wat leuke winkeltjes. Tja, het blijven meiden natuurlijk. Daarnaast houden ze er ook niet van om erg lang in de auto te moeten zitten. Maar vanwege mijn hobby en om ieder toch wat mee te geven over de vroegere beschaving die vooral op de Pelopónnesos te ontdekken valt, besloten we om een dagje naar het mooie oude Messíni te gaan. Volgens de Hostess was de ligging erg mooi en er zou nog wat meer over zijn van de oude beschaving dan in het beroemde Olympía. Ook was de afstand vanaf ons verblijf in Stóupa naar het oude Messíni goed te doen.
We reden eerst een uurtje door de bergen naar Kalamáta, vanwaar we verder gingen naar Messíni. Vandaar was het nog ongeveer 40 minuten verder rijden naar ‘Ancient Messíni’. We reden er door een erg mooi afwisselend landschap wat er weer geheel anders uitzag dan de omgeving van Stóupa. Uiteindelijk waren we er bijna toen we nog door een leuk klein dorpje kwamen met de naam Arsinói. De dag was nog vroeg en we waren er inmiddels wel aan toe om eerst even een heerlijke frappé te drinken en om ook wat uit te rusten, alvorens we de opgravingen en overblijfselen uit de oudheid zouden gaan bekijken. In het dorpje Arsinói zagen we in een bocht een mooi terrasje bij het lokale kerkje waar je leuk kon zitten. Het viel ons op dat de ene helft van het terras andere stoeltjes had dan aan de andere kant. Wij kozen de metalen en wat comfortabeler gevormde stoeltjes en lieten deze keer de houten Griekse stoeltjes even links liggen. We hadden een heerlijk plaatsje in de schaduw onder een mooie boom.
Op dat moment merkten we dat er 2 eigenaren waren van het terras. Zowel aan de ene kant als aan de andere kant stond een huisje waaruit bleek dat het terras verdeeld was tussen 2 eigenaren. Ieder restaurantje had zijn eigen stoeltjes. Een wat oudere en erg vriendelijke man kwam naar ons toe om te vragen wat we wilden bestellen. Het Engels was deze meneer niet zo goed machtig, maar we kwamen er wel uit. We kregen heerlijke frappé. En dat voor slechts € 1,20. We genoten ervan. Slechts 2 minuten later kwam de oudere Griekse man in gebrekkig Engels aan ons vragen of we wel voldoende suiker in onze frappé hadden. Hij was erg zorgzaam en had ook een heel vriendelijke uitstraling. We maakten hem duidelijk dat de frappé geweldig lekker was. Wat schetste onze verbazing, na een minuutje kwam hij weer naar ons toe. Lachend liep hij naar ons tafeltje met in zijn handen een bordje met heerlijke koekjes. Wat een vriendelijkheid, hij genoot er echt van om ons wat lekkere koekjes aan te bieden.
Uiteindelijk besloten we om onze reis te vervolgen alhoewel we nog wel wat langer hadden willen genieten op dat terrasje. We rekenden af en wilden de Griekse man nog een extraatje geven, omdat hij geweldig aardig was voor zijn gasten en het een super bediening was. Dit wilde hij niet, hij hield zijn hand op zijn hart om aan te geven dat hij dit met veel liefde voor ons gedaan had. Wat een lieve man! Met wat moeite lukte het om € 0,40 meer te betalen om er een rond bedrag van te maken. De oude man gaf aan onze kinderen ook nog wat peertjes mee voor onderweg. We gingen er met een voldaan gevoel weg. Onze dag was al helemaal geslaagd terwijl we nog niets gezien hadden van het oude Messíni. Wat een enorm leuke ervaring was het dat we deze aardige Griekse man ontmoet hadden.
We gingen daarna het oude Messíni bekijken. Het was er erg mooi, ook erg warm en met 5 kg fotobagage was het een hele tour om alles goed te bekijken. De prachtige ligging en de vele oude restanten uit de oudheid maakten alles goed. Onze jongste dochter was alleen erg bang van de vele sprinkhanen en de dames besloten dan ook al redelijk snel dat ze het fijner vonden om op het terras op mij te wachten, terwijl ik dan een uurtje verder zou kunnen fotograferen. Het uurtje werd ruim anderhalf uur, want het oude Gymnasium zag ik wat lager op de heuvel ineens ook nog liggen, net toen ik na het fotografeer uurtje dacht dat ik het meeste al wel gezien had.
Uitgeput kwam ik bij het terras weer terug. Na wat drinken gingen we weer huiswaarts. Abusievelijk reden we de verkeerde richting uit, waarna we na een paar honderd meter toevallig bij de oude toegangspoort kwamen van het oude Messíni. Snel had ik dit ook nog vastgelegd op de foto, want ook dit was erg indrukwekkend. We draaiden daarna de auto om de juiste weg terug weer te nemen. Onderweg gaf ik aan dat het misschien leuk zou zijn om wederom in Arsinói even te stoppen om daar wat te gaan eten. Eten moesten we toch en de prijzen bij de oude Griekse man waren wel erg goedkoop. We besloten om dit leuke restaurantje dus nogmaals te bezoeken. We zaten weer aan hetzelfde tafeltje, alleen was de aardige oude Griekse man er helaas niet. Wellicht was hij even rusten.
Een wat oudere vriendelijke mevrouw hielp ons. Waarschijnlijk was het de vrouw van deze man. Ze maakte op een eigen manier een heerlijke Chicken Souvlaki voor ons. En dat voor slechts € 1,70. De kinderen namen een ander gerechtje. Uiteindelijk was het eten en drinken voor 4 personen slechts € 17,70 en indien de kinderen ook een Souvlaki genomen zouden hebben, was de prijs zelfs nog € 6,- minder geweest. We zaten er heerlijk en zagen dat meerdere Griekse mensen uit het dorpje, ook de plaatselijke Grieks-orthodoxe priester, hier kwamen eten. Wederom moesten we veel moeite doen om wat extra’s te kunnen geven voor het heerlijke eten. Ook deze aardige mevrouw hield haar hand op haar hart. De Griekse mevrouw zwaaide ons nog hartelijk na toen we met de auto passeerden en weer huiswaarts reden.
Wat een enorm leuke en geslaagde dag was het geworden, ondanks de eerdere bezwaren van de kinderen voor het lange autorijden, het gemis van een mooi strandje en de leuke winkeltjes. Het was een fantastische dag geweest waarvan het hoogtepunt lag bij het bezoek aan het leuke Griekse restaurantje, waarbij de Griekse eenvoud en hartelijkheid ons nu nog steeds zijn bijgebleven. Met zo’n ervaring voel je je meteen rijk. Dit is het echte Griekse leven en dit wilden we onze kinderen ook meegeven. Ook hen is nu duidelijk geworden waarom wij altijd zo graag naar Griekenland gaan. Onze kinderen hebben Griekenland nu ook in hun hart gesloten.
Griekenland tot ziens! Ellada taleme!
Hans, Ria, Yu-Lin en Wisline van Stekelenburg, Ravenstein