Puzzeltocht
Half oktober zijn wij naar Vathi op Ithaki geweest. Gedurende twee weken mochten wij genieten van de schoonheid van dit eiland. In onze eerste week hadden we prachtig weer. In de tweede week echter, zaten wat donkere dagen. Op een van deze donkere dagen, kregen we bericht van Ross Holidays dat zij een nieuwe locatie, Aelia, in Vathi beschikbaar hadden voor het volgende seizoen. Tussen de buien door besloot ik om er een kijkje te nemen. Je weet maar nooit of je de kans krijgt weer terug te keren.
Met behulp van het plattegrondje probeerde ik het pand te vinden, maar hoe ik ook zocht, ik kwam er niet achter. Die middag besloot mijn man mee te gaan om opnieuw op onderzoek uit te gaan. Ook voor hem bleek het niet zo gemakkelijk. De plattegrond werd op satelliet gezet, waardoor we de details exact konden volgen, maar zonder resultaat.
In de buurt was een bewoner aan het werk in zijn tuin, wellicht zou hij ons wegwijs kunnen maken. We lieten hem de foto van het pand zien, maar hij vertelde er direct bij, dat zijn ogen niet meer goed meer werkten. Hij wist slechts één locatie waar appartementen werden verhuurd en dat was een straatje hoger. Voor de vorm liepen we er naartoe, maar dat gaf een andere straatnaam aan, dus wij weer terug naar beneden. De bewuste man zag ons weer langskomen en vond het zichtbaar heel vervelend dat hij ons niet kon helpen.
We raakten in gesprek en hij vertelde daarbij dat hij geboren was op Ithaki, en 16 jaar in Australië had gewoond, waarna een heel levensverhaal volgde. Ondertussen liepen wij door zijn tuin, waar hij heel veel creatieve kunstwerkjes had gemaakt en die hij trots liet zien.
Uiteindelijk werd het tijd om terug te keren naar ons appartement. De man gaf aan dat wij via de andere kant van zijn tuin terug naar de weg konden lopen.
Zo gezegd, zo gedaan, totdat mijn man plotseling bleef staan en om zich heen keek.
Wat schetste onze verbazing toen wij door kregen dat we op dat moment pal voor het pand stonden wat op de foto van Ross stond. We hadden het pand eindelijk gevonden, geweldig!
We namen afscheid van de man met de mededeling dat we volgend jaar misschien wel tijdelijk zijn buren konden zijn.
2025, Ithaki
Mevrouw Stam
Heeft u ook zo genoten van dit bijzondere reisverhaal? Lees ook de andere reisverhalen.
Wilt u zelf ook meedoen met de reisverhalen wedstrijd? Stuur dan nu uw bijzondere reisverhaal in en wie weet wint u wel een prijs!
Deel met vrienden of reisgenoten







