Veelzijdig Kefalonia
Dit jaar was het een andere ervaring dan alle voorbijgaande jaren: mijn beste vriendin, waarmee ik elk jaar in het voorjaar naar Griekenland reisde is helaas in juni overleden. Daarnaast reisde ik al jaren met mijn man 1 of 2 keer per jaar naar het “verrukkelijke” Greece met Ross: kleinschalig, perfect geregeld en midden tussen de gastvrije Grieken. Nu was het even slikken….geen foto of app versturen naar….definitief afscheid! Een confrontatie…. maar wanneer je dan weer ‘tussen de Grieken’ mag verblijven, gaat het droevige gevoel verdwijnen…het wordt weer een ervaring en belevenis rijker.
Op Kefalonia verbleven in een super ingericht appartement met uitzicht op zee….Super! Met balkon aan de voor en achterzijde. Dus zon en schaduw wanneer je wil: top!
Bootjes die aanmeerden en vertrokken nadat de ‘bootbewoners’ een heerlijke maaltijd hadden genomen op de kade, in één van de vele restaurants in Agia Effimía. Wisselende luchten: van donkerblauw, grijs, naar helblauw in een prachtige ’witte wolkenhemel’ en in de avond de volle maan boven de zee. Die mochten we aanschouwen vanuit het restaurant; top!
Op de scooter hebben we het eiland ’herontdekt’: indrukwekkende vergezichten over zee, bergen en authentieke dorpen waar de tijd heeft stilgestaan, steeds weer met een geweldige lunch. In de buurt van Assos waan je jezelf in een andere wereld: “Hoe kan het groeien zonder wortel” hebben we ons hardop afgevraagd. Een prachtige omgeving, met een mooie wandeling over een pad (inmiddels geasfalteerd) naar de kapel en het Kastro, allebei in zeer goede staat, de moeite waard. Tijdens de wandeling uitkijkend over alle nuances blauw/groen in de zee, een fantastisch schouwspel. Met aan de huizengevels een mooi bloeiende bouganvillea en een laatbloeiende oleander in september.
In Argostoli zijn we op zoek gegaan naar het Acqui monument, al lopend door de stad en een heuvel opklimmend. Het monument voor de Italiaanse militairen die in sept. van ’43 gefusilleerd zijn door de Duitsers. We zijn hiernaar op zoek gegaan nadat we het boek: “Kapitein Corelli’s mandoline” hadden gelezen. Een verhaal van fictie en non-fictie dat zich afspeelde op Kefalonia. Indrukwekkend en de moeite waard om te lezen. Op dit eiland kijk je naar alle kleine zaken die er in het leven toe doen: natuur, cultuur en vriendelijke, behulpzame Grieken, een bloeiende plant, de relaxtheid, het pure eten, de tijd die er niet toe doet ,’alles kan en niets moet’ !! Een open kapel of kerk vinden valt niet meer mee, dat was ‘vroeger’ anders…alles was open….om een kaarsje op te steken, dat wilden we nu ook. Wij zijn naar Argostoli gescooterd om een open kerk te vinden en hebben daar ons beloofde kaarsje opgestoken. We hebben er een kiekje van genomen en….de foto is gekozen bij de 10 mooiste foto’s van september ’22. Hopelijk helpt het aangestoken kaarsje voor die persoon in de toekomst.
Wat een ervaring….waar je in Nederland nog vaak aan terug denkt. Totaal ‘opgeladen’ naar huis! Wat wil een mens nog meer.
Kefalonia, 2022
mevrouw Smeulders
Heeft u ook zo genoten van dit bijzondere reisverhaal? Lees ook de andere reisverhalen.
Wilt u zelf ook meedoen met de reisverhalen wedstrijd? Stuur dan nu uw bijzondere reisverhaal in en wie weet wint u wel een prijs!
Deel met vrienden of reisgenoten
Deel met vrienden of reisgenoten
