Avonturen in het echte Griekenland
Wandelen zouden we en wandelen werd het. Opgehaald om 7.45 uur bij de accommodatie in Kala Nera door de taxi van Kostas. Op naar Drakeia op 500 m met gids Sonia. Eerst een stop bij het oorlogsmonument, ter nagedachtenis aan de executie van alle mannen van het dorp in 1943. Een vergeldingsactie. In de taxi maakten wij kennis met onze wandelvrienden voor deze week. We waren met een klein groepje dus het was niet moeilijk onze wensen op elkaar af te stemmen, beginnend met een kopje koffie …
Genieten van de omgeving
Daarna op pad in een verrassend groene omgeving. Over brede paden en de smalle kalderimi's, de ezelspaden tussen de dorpen in het bergachtige gebied, met prachtige uitzichten op de Pagasitische Golf en de stad Volos. Richting het eerste dorp met een prachtig pleintje en heerlijke koffie. Agios Lavrentios.Sonia heeft de route vooraf met haar man Nikos gelopen. Heel fijn om je niet druk te hoeven maken om moeilijke routes, maar gewoon te kunnen genieten van de prachtige omgeving.
Sonia vertelt ondertussen onderhoudend en schakelt gemakkelijk van Grieks naar Engels. Over Pilion, over het Griekenland van nu, over de kruiden onderweg en het landschap. En oeps … een kleine slang. Zij stapt voor ons uit over de rotsen en steekt ons een handje toe bij een grote stap of klim over het water.
Om een uur of 1 bereiken we het eindpunt van onze eerste wandeltocht. Een klein dorpje, waar wij met een kopje koffie op een terras wachten op de taxi, ditmaal de broer van Kostas, die ons terugbrengt naar ons appartement. Een lekkere lunch en daarna op een strandbedje aan zee is een welverdiende manier om uit te rusten van onze wandeling. De stappenteller laat zien dat we 12,5 km hebben gelopen en 60(!) verdiepingen, dus enige spierpijn valt te verwachten ...
Geuren van kruiden en bloemen
Op de tweede wandeldag van het arrangement worden we op hetzelfde tijdstip opgehaald bij ons appartement, door papa Kostas. We lopen deze dag van dorpje naar dorpje, dus er moet een boterhammetje met kaas mee voor onderweg.We beginnen in Portaria, een prachtig dorpje, met een kopje niet al te lekkere afhaal koffie. Het regent een beetje als we onze benen loslopen op een stukje asfaltweg.
Pasen is net geweest in Griekenland en de paaseieren hangen hier en daar nog aan de authentieke gevels. De traditionele bouwwijze van “stenen stapelen”, een schaars ambacht, is vandaag goed zichtbaar en geeft de dorpen een soms middeleeuwse uitstraling. Een wandelstok is geen overbodige luxe bij het stappen over de route. Sonia heeft er meerdere bij zich voor ons. Op naar Makrinitsa, via grote hoogtes met uitzicht op Volos naar de heuvel (voor ons een berg) van Sarakinos. Die boterham smaakt het lekkerst na deze inspanning en met dit uitzicht over de baai van Pagasitikos. De regen maakt dat geuren van kruiden en bloemen nog meer opvallen. De wilde tijm bloeit paars. De gele brem bloeit en geurt overvloedig.
We eindigen onze wandeling op een verlaten pleintje, bevolkt door dorpskatten die ons nieuwsgierig bestuderen, terwijl wij wachten op de taxi die ons weer naar Kala Nera brengt waar het verdiende biertje op ons wacht.
Hoger en hoger
Dag drie begint met een lange taxirit. We verbazen ons erover hoelang wij in de taxi zitten, aangezien Sonia al vrij snel het eindpunt van onze wandeling aanwijst. We komen aan op het pleintje in Tsagarada met de oudste en dikste plataan van Griekenland. Omdat het zondag is lopen we heel eventjes de kerk in waar een dienst bezig is, met onze aanwezigheid verdriedubbelen we het aantal kerkbezoekers, maar helaas moeten we verder.Deze dag lopen we van dorpje naar dorpje, maar natuurlijk weer door de prachtige natuur. Opvallend frisgroen is het, langs de brede bospaden met hoge beuken tot de smalle kalderimi's. Hoger en hoger, tot een uitzichtpunt bij Kalamaki met zicht op de Egeïsche Zee én op de baai van Pagasitikos.
Waar we met de taxi via een “omweg” het berglandschap moesten doorkruisen, namen wij al wandelend de route over de bergrug naar Milies. Milies, wederom een mooi dorp, bekend om het stoomtreintje. We begaven ons tussen de zondagse drukte op het plein voor een laatste drankje met elkaar. Groot was onze verrassing dat we een taartje mochten uitzoeken van Ross.
Thuis voor ons appartement springen wij uit de taxi, en nemen vrij haastig afscheid van onze wandelvrienden, om vervolgens op onze strandbedjes uit te rusten. Gelukkig krijgen we 's avonds een appje of we nog samen wat gaan eten om onze gezamenlijke avonturen af te sluiten.
Zo’n wandelarrangement is een superleuke manier om de omgeving te verkennen en je trekt drie dagen met een klein groepje mensen op, die je al wandelend ook leert kennen. De gids kent de omgeving goed en brengt je op paden die je zelf niet vindt of aandurft. De inspanning levert, naast het echte Griekenland, ook voldoening en mooie foto's.
Volgend jaar weer.
Sylvia en Gabrielle, Pilion
keyboard_arrow_leftkeyboard_arrow_right
Deel met vrienden of reisgenoten
Deel met vrienden of reisgenoten
