De geschiedenis van Zakynthos

Volgens de Griekse mythologie was het Artemis, de godin van de jacht, die zorgde dat de bossen van Zakynthos steeds voldoende wild hadden om te voorzien in een goede jacht. Haar broer Apollon bezong onder de bomen onder begeleiding van zijn luit de schoonheid van het eiland.
De eerste bewoner van het eiland zou Zakynthos zijn geweest. Hij was de zoon van Dardanos, de koning van Troje en zoon van Zeus. Zakynthos kwam op het eiland terwijl hij vertrok vanuit Psofida en besloot op het eiland te blijven. Oude munten en het symbool van het eiland tonen vaak een slang. Zakynthos zou het eiland hiervan bevrijd hebben.

Een andere versie is dat de Arcaden met hun drang tot uitbreiding van hun grondgebied het eiland als eerste bewoonden. De liefde voor Artemis en de muzikale aanleg van de inwoners van Zakynthos zouden een bewijs hiervan zijn. Dit is namelijk een typisch kenmerk voor de Arcaden. Volgens de Odyssee van Homerus nam Zakynthos deel aan de strijd om Troje om vervolgens terug te keren naar het eiland.

Lange tijd bleef Zakynthos een neutrale houding aannemen. Totdat de Romeinen tot de ontdekking kwamen dat de strategische ligging van het eiland hen goed van pas kon komen. Zij veroverden het eiland en werden hiermee de eerste overheersers die door de bewoners van Zakynthos niet gewaardeerd werden. Met tal van opstanden probeerden zij onder de macht vandaan te komen.

Na de val van het Romeinse rijk volgde een instabiele periode met veel onzekerheid en verschillende invasies. Uiteindelijk ontstond het Byzantijnse rijk waarbij ook Zakynthos werd ingeburgerd. Het eiland floreerde totdat de Venetianen de macht overnamen in 1185. Drie eeuwen lang vielen ze onder hun regime. De welvaart op Zakynthos zette zich voort en handelsmannen van uit Venetië vestigden zich op het eiland. De Venetianen en de oorspronkelijke bewoners van Zakynthos leefden harmonieus naast elkaar. Uit deze periode stamt de typische architectuur die op sommige plekken op het eiland nog zichtbaar is. In deze tijd kreeg Zakynthos van de Venetiers ook de bijnaam de Fioro di Levante.

Na driehonderd jaar het bewind van de Venetianen bereikten de Franken in de 18e eeuw Zakynthos. Zij werden door de bewoners enthousiast binnengehaald vanwege hun liberale ideeën. Zakynthos werd het administratieve centrum van de Ionische eilanden. Echter de moderne levensopvatting van de Franken botste al snel met de edelen die gehecht waren aan hun privileges. Want daarvoor was in de nieuwe democratie geen plaats. Ondertussen was er elders in Europa een strijd gaande en rukten de Turken en de Russen langzaam op richting westen. Dit werd door de edelen van Zakynthos aangemoedigd in de hoop de Franken van het eiland te verdrijven. Op 22 maart 1800 werd een verdrag getekend in Constantinopel tussen de Turken en de Russen waarmee de Ionische Staat een feit was.

In 1809 vielen de Britten de Ionische eilanden binnen. Maitland werd als gouverneur aangesteld op het eiland. Deze tiran maakte dat de bevolking zich verenigde tot een verzet richting de Britse regering. Er ontstond een geheime beweging onder de naam Filiki Eteria. In Zakynthos-stad is een gedenkteken ter herdenking van de patriotten die hiervoor gevochten hebben.

Op weg naar de vrijheid van Griekenland raakte ook Zakynthos zijn bezetters kwijt. In 1864 traden Zakynthos en de overige Ionische eilanden toe tot Griekenland. Tijdens de tweede wereldoorlog werd Zakynthos onderworpen aan de Duits/Italiaanse bezetting.