De karakteristieke kapelletjes van Griekenland

Kerkjes zijn er veel in Griekenland. Sommige dorpen hebben meer kerkjes dan inwoners. In het verleden werd er geld gegeven voor de bouw van kerken. Hierdoor vroegen bewoners het geld aan voor de bouw van een kerk en bouwde er vervolgens een huis tegenaan. Zo lijken sommige woningen een ‘prive’ kerkje te hebben. Op Skopelos is dit een veelvuldig te zien fenomeen.

Sommige kerkjes worden slechts een enkele keer gebruikt waarvoor ze bedoeld zijn; het opdragen van een mis door een papas (priester). Tegenwoordig is er veelal een priester die verschillende kerken bediend. Vandaag in het ene kerkje en morgen in een andere en overmorgen in weer een ander. Tevens worden deze speciale kerkjes vaak gebruikt als trouw- of dooplocatie. Alle kerkjes hebben een beschermheilige die met de bouw is geëerd. Op de naamdag van de betreffende heilige is er een dienst en wordt de kerk gezegend door de papas. Bezoekers bidden tot de beschermheilige en ontvangen het speciale brood dat door de kerk aan de aanwezigen wordt uitgedeeld. Door van het brood te eten krijgt men het goede van de geest.

Een ander fenomeen is de aanwezigheid van de vele kapelletjes aan de kant van de weg. Vaak om een speciale gebeurtenis te herinneren. Dit kan zijn een geboorte, een goede boodschap die tot hen kwam op die plek of een sterfgeval. De kapelletjes worden veelal door de familie onderhouden en voorzien van een kaarsje, bloemen en andere offerandes.

Van reisleiding op Kythira ontvingen we onderstaand verhaal:

Het kapelletje in Agia Pelagia gelegen rechts van de weg richting het strand van Fyri Ammos. Op deze plek stond vroeger de kerk van Agia Pelagia. Tijdens de Tweede Wereldoorlog kreeg een Duits gevechtsvliegtuig boven de zee problemen. Aan boord was een zware bom. Aangezien de bemanning vreesde voor ontploffing landden ze langs de kust en lieten de bom achter op het strand. Kythiriaanse vissers destijds visten vooral met dynamiet. Gezien de armoede en schaarste vatte een aantal vissers het plan op om het kruit uit de Duitse bom te stelen. Uit vrees dat ze gesnapt zouden worden, brachten ze de bom binnen in het kerkje van Agia Pelagia. Eén visser bleef op de uitkijk en zou bij gevaar fluiten. Degene echter die de bom ontmantelde maakte een fout en de bom kwam tot ontploffing. Alle drie de vissers kwamen om het leven en van de kerk bleef niets overeind. Ter nagedachtenis aan de overledenen is in 1958 op dezelfde plek het huidige kleine kapelletje gebouwd.

keyboard_arrow_leftkeyboard_arrow_right

Deel met vrienden of reisgenoten

Deel met vrienden of reisgenoten