Bijzondere ontmoetingen tijdens een bijzondere reis

Na een rondwandeling door het schilderachtige Chora, de hoofdstad van Skopelos, en een bezoek aan de op een hoge rots gelegen ‘Mama Mia’ kapel met prachtig uitzicht, wilden we het Timios Prodomos-klooster in de bergen buiten Chora bezoeken. We hadden een taxichauffeur gevonden, bereid om ons over een lange slingerweg naar boven te rijden. De laatste kilometer liepen we over een zandpad, genietend van de adembenemende vergezichten over de baai van Chora, toen plotseling een SUV ons voorbijraasde en ons in een grote stofwolk achterliet. Aangekomen bij het klooster boven op de berg, werden we door de inzittenden van de auto aangesproken. Het bleken allervriendelijkste Amerikaanse Grieken uit Texas te zijn die hun jaarlijkse vakantie nog altijd op Skopelos, het eiland van hun jeugd, doorbrachten. Na een uitgebreidere kennismaking wilden ze per se dat wij mee terugreden in plaats van het hele eind in de hitte te gaan lopen. Gastheer George was zichtbaar trots op ‘zijn’ eiland en wilde ons graag ook het klooster van de patroonheilige van Skopelos, Agios Riginos, laten zien. Toen we hem tijdens de rit vertelden dat we naar de ‘Mama Mia’-kapel waren geweest, vroeg hij of we daar aan de kerkbel hadden getrokken. We hadden dat niet gedurfd. Wat bleek? De vader van George had deze bel ooit laten ophangen, zodat mensen die de vele traptreden naar de kapel hadden bedwongen, konden laten weten dat ze het doel hadden bereikt. Na de bezoeken aan de twee kloosters zette de gastvrije familie ons netjes ‘thuis’ af. We waren een mooie ervaring rijker!

Ook tijdens onze tweede week, op Pilion, bezochten we een klooster en de ontmoeting die we daar hadden, was al even speciaal. Tussen Agios Vlasios en Agios Georgios, ligt, in de heuvels het klooster Agios Taxiarchis met daarnaast een recent gebouwde kerk. Dit klooster dateert uit de zestiende eeuw, maar was in de loop van de tijd in verval geraakt. Een aantal jaren geleden is het helemaal opgeknapt en nu wonen er weer 33 nonnen. We werden door een van de nonnen hartelijk welkom geheten. Na het aantrekken van een lange leenrok, kregen we een privé-rondleiding door de kerk en het klooster. Deze eindigde uiteindelijk bij klein winkeltje. We kochten er een mooi versierde waskaars en mochten niet vertrekken voordat we heerlijke zelfgebakken koekjes hadden geproefd, trots aangeboden door vier jonge meisjes die net uit de keuken kwamen en de nonnen hielpen met het werk in het klooster.  Na ons bedankje voor de gastvrijheid in het Grieks, wat zichtbaar gewaardeerd werd, verlieten we deze bijzondere plek om af te dalen naar de aardse geneugten van de terrasjes in Kala Nera.