Brilpoetsdoekjes

Het was niet mijn eerste keer in Griekenland. In een vorig deelleven twee weken Rhodos, later met lief Kefalonia, Pilion en nu Samos. Gestage opbouw, zo voelt het, van goed naar beter en vervolgens naar best. Waarbij veel aspecten, ook in de verschillende delen van Griekenland, zich goed laten vergelijken. Zoals de vriendelijkheid van de (meeste) Griekse mensen, zonder dat zij zich opdringen, ook niet als het gaat om het verkopen van toeristische dingen. Tot en met het je als enige twee niet-Grieken thuis voelen tijdens een toch Grieks feest, Panagiri. Toegegeven, het vroeg wat moeite om een goede zitplaats te vinden, maar daarna kregen we volop waar voor ons entreegeld van vijf euro ieder. Over de waardevolle herinnering aan de beleving van deze voor ons kostbare avond heeft lief al naar hartenlust geschreven, daarom laat ik het nu hierbij.

Terug naar de brilpoetsdoekjes. Die zijn waar dan ook te kust en te keur te koop. Hoewel, misschien niet in de plaatselijke kleine winkels en supermarkten waar wij een deel van onze boodschappen kochten. Al die winkels hebben hun eigen charme en natuurlijk ook hun functie. Maar als je dan toch in een gehuurde auto het eiland Samos verkent, kom je als vanzelf langs en bij die grote supermarkt die ook in Nederland voor ons een soort huismerk is. Maar op Samos, dat is anders. Met meer Griekse producten, wat logisch is, ondanks de zo genoemde Griekse weken in onze thuismarkt. Ook ondanks wat je in Nederland zo ongeveer overal tegenkomt, zoals de yoghurt Griekse stijl.

Alweer terug naar de brilpoetsdoekjes en ook het notitieboekje. Met pen, dat laatste, ik schrijf er met enige regelmaat een lief briefje in voor lief, als houvast voor een werkdag. Bij het doosje en bij het boekje geldt natuurlijk dat de inhoud eindig is. Zoals ook de duur van een vakantie, met in het begin een soort gevoel van oneindigheid en later het aanstaande vertrek, de terugreis. Een terugreis kun je natuurlijk ook in omgekeerde zin zien. Als terug van hier, Holland, naar daar, Samos. Omdat we nu al weten, via een voorboeking bij Rossidays, zoals ik onze geliefde reisorganisatie vaak betitel, in 2023 weer naar Samos te gaan. Tot dan ben ik zuinig op de notitieblaadjes, tot dan moeten ze mee. En dat geld ook voor dat doosje, het is nog ongeveer halfvol met die voor mij sentimentele, beter gezegd in herinnering gevoelvolle inhoud. Brilpoetsdoekjes.