Brood met basilicum
In september j.l. bezochten we met de 40 nonnen het klooster Chrysopigi (Chania). We waren een week in huize Artemis Kalives en op weg naar Kamisiana. Bij binnenkomst van het klooster werden we ontvangen met water en zoete snoepjes uit een trommeltje.. hartelijk, hartelijk.
Eén van de nonnen bracht ons met een enorme sleutel in haar hand naar een kleine kapel achter de grote kloosterkerk. We hadden gevraagd naar de fresco-kunst van de nonnen. De pracht die we daar zagen was overweldigend. Daarna waren we in de kerk bij het hoofd-altaar. Moeder-overste was bezig met het leggen van basilicum om een zwart kruis op een tafeltje. Het rook heerlijk. Ze zegende vele, vele malen de basilicum. Mooi!
Daarna werden we gewenkt naar de kleine verkoopruimte. Een heel gesprek volgde want moeder-overste wilde praten. We kochten bij haar een klein zilverachtig icoontje. Dat was voor ons nichtje in Florida van 91 jaar. Moeder-overste was verrukt en toverde een piepklein zakje(tasje) tevoorschijn waar het icoontje in verdween.
We namen hartelijk afscheid van haar met de belofte om nog eens terug te komen. Ja...vertelde ze dan moesten we het nieuwe klooster bezoeken iets verderop waar een aantal van haar nonnen naartoe verhuisden.
Naar de buitenpoort lopend hoorden we roepen: Martha Martha! Niemand te zien alleen een non met een dienblad met een lunch er op. Duidelijk dat ze Martha zocht. Wel liep er een dame net buiten de poort en wij vroegen of ze Martha was! Nee vertelde, met een paar takjes basilicum in haar hand, haar naam was Phenelope. We kwamen te spreken en ze vertelde dat ze net de basilicum bij het kruis in de kerk had gehaald. O ja, waarom? Elke week ging ze gezegende basilicum halen in
het klooster. Dat had ze nodig voor haar brood. Als de basilicum niet gezegend was, wilde haar brood niet rijzen!!!
De non met het dienblad kende ze en deze liep ondertussen weer het klooster binnen. Ze had Martha niet gevonden.
Deel met vrienden of reisgenoten
Deel met vrienden of reisgenoten
