Ontspanning en avontuur op de Peloponnesos
Een week ontdekken, genieten en ontspannen. Na mijn avonturen in Epiros vorig jaar, besloten mijn vriend en ik dit jaar om een stukje van de Peloponnesos te ontdekken. Dus dit jaar vertrokken we naar Stoupa om een week in Huize Castello Notos te verblijven.
Als u mijn reisverhaal van vorig jaar nog herinnert, dan weet u dat wij niet alleen maar op het strand hebben gelegen. Ook dit jaar trokken we er weer op uit en hebben we ontzettend veel moois gezien en beleefd. Van adembenemende wandelingen tot luieren aan zee.
Ik neem u graag mee naar mijn week in Stoupa en omgeving!
Laat de pret beginnen
De vlucht verliep uitstekend en eenmaal aangekomen hadden we al snel onze huurauto in bezit. Nadat we samen genoten hadden van ons ‘auto-ontbijtje’ vertrokken we naar onze eindbestemming.
Hier werden we hartelijk ontvangen en begeleid naar onze kamer en eenmaal binnen ploften we neer op ons bed. Op ons gemak de koffer uitpakken en toch ook nog even gauw het uitzicht op het balkon bekijken, hier kan ik wel aan wennen …
Vandaag besluiten we bij het zwembad te liggen, de ontspanning kan beginnen. Rond zeven uur maken we ons klaar om de boulevard te verkennen. Hier eten we de eerste avond bij Mango, waar we genieten van de zon die langzaam achter de bergen verdwijnt en van onze eerste echte Griekse maaltijd.
Dagtocht naar het westen
Het is pas dag twee, maar wij besluiten er meteen een feest van te maken en na vandaag wist ik het meteen: dit was mijn favoriete dag van de vakantie, die ik niet snel zal vergeten.
We staan vroeg op en vertrekken snel naar Ancient Messini. Het wordt warm vandaag, dus willen hier niet te laat aankomen. Rond tien uur rijden we op de weg boven de opgravingen en ik verbaas me over hoe groot het hier is! We wandelen over het terrein en lezen de informatieborden, althans, mijn vriend leest en vertelt mij wat er staat, terwijl ik enthousiast foto’s maak. We gaan in een rustig tempo vooruit, zitten af en toe even in de schaduw en genieten van de stilte, tot we helemaal achteraan bij de tempel aankomen. We wandelen terug en hebben inmiddels allebei behoorlijk honger. Op de heenweg hebben we bovenaan de weg een restaurantje gezien, dus daar rijden we nu heen. We worden hartelijk ontvangen door de eigenaar en mogen plaatsnemen aan de rand van het terras, vanwaar we prachtig uitkijken op het gebied waar we net gelopen hebben.
Na een lekkere pastitio hebben we de keus: rijden we terug of gaan we verder naar het westen … We zijn het er meteen over eens: nu we toch ‘in de buurt’ zijn, kunnen we maar beter nog wat bezienswaardigheden van ons lijstje afstrepen. Dus rijden we door naar Chrissi Ammos, waar een scheepswrak onder water aan de kust ligt.
We strijken neer op het strand, recht voor het wrak, en nemen meteen een duik met onze snorkelmaskers en GoPro. We zwemmen rondjes om het schip, proberen door de gaten heen te kijken en filmen de vissen. Af en toe even ontspannen in de zon, dan weer het water in, zo brengen we de komende twee uur door. Heerlijk om even helemaal niets te moeten.
Het einde van de middag nadert en we kijken elkaar aan. Gaan we terug? Of toch nog een stukje verder? Voidokilia ligt op slechts vijf minuten rijden en we zijn toch wel erg benieuwd … we gaan verder!
We parkeren de auto en zien het bordje: 40 minuten wandelen naar Paleokastro. Ik schrik en kijk snel op Google Maps, dat 25 minuten aangeeft, en we wagen het erop. Zo begint onze wandeling naar boven, waarbij we onderweg steeds vaker worden getrakteerd op uitzichten die alleen maar indrukwekkender worden naarmate we hoger komen. En ja hoor, na 25 minuten bereiken we de toegangspoort, wandelen erdoorheen en staan op de muur van de oude burcht, kijkend naar de horizon. Prachtig! We wandelen verder en al gauw komen we erachter dat dit nog niet eens het hoogtepunt was … Ik kijk goed naar de grond om op mijn stappen te letten, maar als ik eenmaal omhoog kijk, zie ik daar het meest indrukwekkende panorama dat ik ooit heb gezien …
Ik kijk uit over Voidokilia, de lagune en het strand van Chrissi Ammos, elk met hun eigen kleur blauw. Het is zo stil. De wind strijkt zachtjes langs me en ik sta even stil, terwijl ik dit moment in mijn geheugen vastleg.
We hebben hier nog een hele tijd genoten van de omgeving en toen we eenmaal terug in Stoupa waren, was het inmiddels negen uur. We maken ons snel klaar en als kers op de taart sluiten we de dag af bij restaurant Stoupa, met één van de lekkerste diners van de hele week.



Zwembad in zee
Na gisteren hebben de smaak goed te pakken en besluiten we vandaag naar het zuiden te rijden. Bij de top 10 van de fotowedstrijd zag ik een uniek plekje langskomen, vlak bij Stoupa, dat willen we vandaag absoluut gaan ontdekken. Maar eerst gaan we naar de Diros-grotten.
Onderweg luisteren we naar de Griekse radio en kijken we naar de kustlijn waar we bovenlangs rijden. De ritjes naar de bezienswaardigheden toe zijn op zichzelf al een leuk uitje!
Eenmaal bij de grotten aangekomen, kopen we een ticket en wachten we op de aangewezen plek. Al snel zijn we aan de beurt en wandelen we mee naar binnen. Een grot onder de grond, gevuld met water … Ik had geen idee wat ik me hierbij moest voorstellen, maar het is werkelijk magisch om het in het echt te zien. We stappen in het bootje en genieten van de rustige tour over het water, waarbij de stuurmannen kundig hun werk doen. Hierna wandelen we nog een stuk door de grotten, waar de stalagmieten en stalactieten, groot en klein, langzaam plaats maken voor het einde van de grot, waar we uitkijken over de helderblauwe baai. En nu? Eten!
We rijden terug naar het noorden langs Neo Itilo. Hier nemen we plaats bij een taverne aan zee, waar we eindelijk onze eerste pita gyros nemen. Dit blijft toch wel een vakantiefavoriet voor ons en we genieten er enorm van. Even twijfel ik of ik er nog eentje zal nemen, ik heb helemaal geen honger meer, maar het is zo lekker … ik wuif de twijfel weg en gauw gaan we op pad naar ‘Rock Pool’ bij Trahila.
Het is even zoeken, want het is niet zomaar een strandje. We zien langs de weg een doorgang in het hek en parkeren de auto daar. Er staan slechts twee andere auto’s, dus we weten al dat het niet druk zal zijn. Geweldig! We beginnen aan de wandeling naar beneden, die toch best spannend blijkt te zijn. Maar toen we eenmaal bij het bijzondere zwembad aankwamen, was het dat absoluut waard. We staan bovenaan een rond ‘zwembad’, gevormd door de rotspartijen in en rond de zee. Het water is zo helder dat je door het hele badje heen kunt kijken, en als we erin stappen merken we dat het ook heerlijke temperatuur heeft. Hier vermaken we ons een tijdje, voordat we de klim naar boven weer aangaan.


Aan een gemoedelijk plein
Ik denk dat u inmiddels wel doorheeft dat wij graag op pad zijn, maar een rustdagje tussendoor is helemaal niet zo verkeerd.
Daarom rijden we vandaag naar Foneas Beach: een prachtig kiezelstrand met helderblauw water, waar het ook nog eens leuk snorkelen is. Het strand heeft geen bedjes, maar er is wel een beachbar met terras waar u terechtkunt voor een lekkere snack of verkoelend drankje. Wanneer we het water inlopen (met snorkelmasker), merken we dat het in het begin langzaam afloopt, maar al snel dieper wordt. Hier genieten we deze middag van het spotten van en zwemmen met verschillende vissen en van een ontspannen stranddag.
Na deze relaxte middag maken we ons klaar om naar Old Kardamili te gaan. Net als Ancient Messini worden we weer betoverd door de oude stenen gebouwen die goed bewaard zijn gebleven. We wandelen door de oude tuin, bekijken de kerk en klimmen naar boven in het torentje. We hebben het perfecte moment gekozen, want tijdens Golden Hour lijkt alles nog magischer.
We besluiten in Kardamili zelf iets te gaan eten en nemen plaats op het terras bij Maïstros. Hier genieten we van een heerlijke maaltijd, terwijl we uitkijken op de straat en het plein waar inwoners en vakantiegangers gemoedelijk samenkomen. Na het eten wandelen we naar de kleine periptero (kiosk), halen een ijsje en nemen plaats op een van de bankjes op het plein, vanwaar we wegdromen bij de muziek van een Griekse straatmuzikant. Een betoverende afsluiting van de dag …


De kustlijn verkennen
Vorig jaar in Sivota was ons dagje op het water een groot succes, dus ook dit jaar besluiten we weer een bootje te huren. Na ons ontbijt aan het strand wandelen we naar de verhuur, waar we besluiten om drie uurtjes het water op te gaan.
Zodra we de uitleg hebben gekregen, worden we het bootje in geholpen en varen we richting het noorden, langs de kust. De stranden die we eerder al van bovenaf hebben gezien, zien we nu vanaf het water en wat zijn ze ook vanaf deze kant prachtig. De wind door je haar, over de golven varen, af en toe ankeren om het water in te gaan ... Het is heerlijk. We komen langs verscholen baaitjes en ook zien we het strand waar we gister gelegen hebben voorbijkomen. Het is heerlijk om even het gevoel van moeten los te laten en lekker uit te waaien op zee.
Na afloop lunchen we bij Mango, waar we genieten van een pita gyros en een milkshake. Tussendoor spelen we een potje online schaken op chess.com, wat de nieuwsgierigheid van het personeel wekt, ze komen regelmatig even kijken wie er aan het winnen is. Daarna wandelen we langzaam terug naar Huize Castello Notos.
De middag brengen we ontspannen door aan het zwembad: lezen, zonnen en af en toe een verfrissende duik. Stiekem doen we zelfs een dutje, om wat bij te komen van de avonturen van afgelopen dagen.
’s Avonds nemen we plaats bij Pefko Restaurant, waar we genieten van de prachtige kleuren van de zonsondergang en als het eenmaal donker is, kijken we uit over de vrolijke lichtjes van de boulevard. Een rustige, sfeervolle afsluiting van weer een mooie dag.


Traditionele dorpen en de wonderen van de natuur
Een weekje Griekenland lijkt altijd weer voorbij te vliegen! Vandaag willen we toch nog iets moois zien, zeker omdat we morgen onze koffers inpakken en nog een dagje gaan genieten van helemaal niets doen.
We besluiten een aantal dorpen achter Stoupa te verkennen. De traditionele bergdorpen in deze regio zijn schitterend, en daar willen we graag wat van meekrijgen en natuurlijk met de camera aan de gang gaan. Ik heb hem ten slotte niet voor niets meegenomen.
Onderweg eten we eerst even iets bij een leuke taverne aan de weg, Panorama Taverne. Daarna rijden we door naar Exochori, waar we op ons gemak door het dorp wandelen. Het lijkt hier bijna verlaten, zo stil is het. We ontdekken dat er in de buurt een oud uitzichtpunt op de kloof ligt, dus we besluiten die kant op te rijden.
We parkeren de auto en lopen een verlaten pad op dat ons langs hoge rotsen leidt. Langzaam komen we dichter bij de rand van de kloof en onderweg ontvouwt zich een adembenemend uitzicht. Wanneer we stoppen met lopen hebben we een weids panorama over de kloof. In de verte horen we het geluid van een vogel, maar verder is het er helemaal stil. We besluiten de drone hier op te laten, deels om te kijken hoe ver we kunnen komen en stiekem ook om te checken of we wel op een stevig punt staan. We blijven hier een tijdje staan, maken wat foto’s en nemen het uitzicht goed in ons op, voordat we doorrijden naar Kastanea.
Onderweg komen we langs een indrukwekkend uitzichtpunt, waar onze aandacht wordt getrokken door een oude toren. Dit blijkt de toren te zijn van de machtige Kitriniaris-familie. We zoeken onderweg wat informatie op en lezen dat het fort gebouwd is op 700 meter hoogte, met een strategisch uitzicht over de hele omgeving!
Aangekomen in Kastanea wandelen we nog even door het dorp, dat een knus dorpsplein heeft dat zo uit een film lijkt te komen. Op het plein zit een familie bij de taverne van hun oma spelletjes te doen, het kleine kerkje in het midden maakt de traditionele sfeer compleet, en we slenteren nog iets verder het dorp in.
’s Avonds eten we bij Enigma, helemaal aan de andere kant van de baai van Stoupa. Het romantische terras kijkt uit over het water, recht op de sfeervolle boulevard. Naast het terras zit een leuk winkeltje waar we nog even rondneuzen. Daarna wandelen we langzaam terug, langs de winkeltjes en de gezellige drukte van de boulevard, op weg naar onze studio.



Het strand van Stoupa
Het is zover … de laatste dag is aangebroken. Vandaag beginnen we met het alvast zoveel mogelijk inpakken van onze koffers, zodat we dat vanavond niet meer hoeven te doen. We besluiten het rustig aan te doen, maar willen wel volop genieten van deze laatste dag. We ontbijten wat en nemen vervolgens plaats op een bedje bij Mango, wetende dat we hier straks toch zullen lunchen.
Natuurlijk hebben we onze snorkelmaskers mee en dit blijkt maar goed ook! Want zodra we de zee instappen zien we de eerste vissen al. We zwemmen een stukje verder van de kust, zodat we niemand in de weg zitten en verkruimelen een crackertje in het water. Langzaam zwemmen er steeds meer vissen om ons heen en voor we het weten worden we omsingeld door wel honderd vissen, als het er al niet meer zijn. Het enthousiaste gevoel dat ik vorig jaar voor het eerst ervaarde, komt meteen weer terug, en ik kan niet stoppen met lachen. Het blijft zo gaaf! Dit keer hebben we gelukkig de GoPro bij ons, dus kunnen we deze bijzondere herinnering voor altijd vastleggen. Dit herhalen we een paar keer, afgewisseld met zonnen op het strand en af en toe een lekker vers sapje.
In de middag eten we nog één keer een pita gyros, spelen een spelletje op het terras en slenteren langzaam terug naar ons huis van de afgelopen zeven dagen. Daar duiken we nog even het zwembad in, want ook hier is het genieten.
Deze laatste avond sluiten we af bij een van de gezellige tentjes aan de baai. Tijdens het diner bespreken we de hele vakantie alsof we een wedstrijdbespreking houden. We nemen elk detail door en zijn het meteen eens: dag 2 was onze favoriet, maar de hele week was een perfecte mix van ontspanning en avontuur. Dus … waar gaan we volgend jaar heen?


Deel met vrienden of reisgenoten




































































