Een voldaan gevoel

Ook dit jaar hebben wij weer een wandelarrangement geboekt bij Ross. Eerdere goede ervaringen deden ons hiertoe besluiten. Het is leuk om nieuwe mensen te ontmoeten en met hen 4 dagen te wandelen in een prachtige omgeving en op plaatsen waar je zelf niet zo gemakkelijk komt.

Onze eerste wandeldag was olv Georgos (de gids) een pittige kloof lopen. We werden met een busje naar het dorpje Kalikratis, hoog in de bergen, gebracht. Via slingerende wegen, mooie vergezichten, de Witte Bergen in de verte (waar als het mee zit ‘s winters sneeuw ligt). Na 5 kwartier rijden we het dorpje binnen. Eerst een kopje koffie drinken met de traditionele Sfakiani Pita (een pannenkoekje met geitenkaas en honing)  en daarna lopen we de kloof in, die vanaf 750 meter hoogte loopt tot zeeniveau. We lopen over losse stenen, rotsen en soms een vlakker stuk. Onderweg prachtige doorkijkjes, overal plantjes en kruiden, soms gewoon vanuit de rotswanden, zo nu en dan een paar geitjes en wat overheerst de stilte en de rust. Je voelt je zo klein tussen die enorme rotswanden en al je zorgen waaien weg, terwijl je voortdurend goed uit kijkt waar en hoe je je voeten neerzet. De gids vertelt onderweg over de flora en de fauna, laat je kruiden ruiken en raden, kortom echt genieten. Beneden bij het dorpje Kapsodasos aangekomen staat het busje ons weer op te wachten en brengt ons naar Frangokastello voor een verfrissend drankje. Omdat het heel hard waaide konden we helaas niet gaan zwemmen, maar via de prachtige kustweg werden we weer teruggebracht naar Plakias.

De volgende dag zijn we vanuit Plakias een uur in tegenovergestelde richting gereden door de Kourtaliotiko kloof (heel indrukwekkend en diep) naar het dorpje Eleftherna. Hier blijken alle restaurants gesloten, omdat de stroom in het hele gebied was uitgevallen. Dus meteen aan de wandel via een 3000 jaar oude weg met prachtige grote stenen (hoezo moeten wij onze wegen zo vaak vervangen en repareren?) naar een enorm beschermd natuurgebied dat veel archeologische opgravingen bevat. Je mag er dus geen bloemetje of steentje meenemen, want daar staat gevangenisstraf op. In het gebied zien we een oud Romeins waterreservoir, overblijfselen van een Romeinse tempel met een heel dorpje erom heen, fossielen in speksteen. Ook zien we resten van een christelijke begraafplaats en kerk, welke hersteld worden in de oorspronkelijke stijl.  Je komt tijdens de wandeling niemand tegen. We zien eeuwenoude olijfbomen en de laurierboom, die Dafni heet. De gids vertelt dat Dafni niet wilde trouwen met Apollo en toen heeft haar moeder haar verstopt in een put, waaruit de laurier groeide. Na een heerlijke wandeling van 2,5 uur door de natuur, berg op, bergje af bezoeken we aan de weg nog een kerkje, waar we wat wierrook aansteken. En daarna lopen we berg op naar het dorp Margarites. Hier worden we overvallen door het massatoerisme dat dit keramiekdorp bezoekt. De gids weet een rustig kafenion, waar we heerlijk geitenvlees, gegaard in bouillon gegeten hebben. Dit was een prachtige, ontspannen wandeling.

Onze derde wandeldag werd helaas geannuleerd vanwege onweer en regen. We kregen een stukje van de medicane Daniel mee. De vierde wandeldag ging in onderling overleg door de bekendere Imbros kloof. We worden na een prachtige rit van 5 kwartier hoog in de bergen gebracht. We drinken een kopje koffie en kopen een kaartje voor de kloof en starten onze wandeling van 900 meter hoogte tot even boven zeeniveau. Deze kloof bestaat uit een langzame daling over 8 kilometer, die kent ook losse stenen, maar ook veel trappetjes en grote stenen. Je loopt echt ontspannen en kunt volop genieten van de groene natuur. Door dat er veel water in de grond aanwezig is, bloeit en groeit alles hier weelderig. De massieve rotswanden lijken op elkaar gestapelde plateaus en staan op sommige plaatsen maar zo’n anderhalve meter van elkaar. Er is een wirwar van wortels boven de grond, die een mooi silhouet vormen. Je voelt je wederom zo nietig hier. Halverwege is er een tentje, waar men frisdrank en zelfgestookte Raki verkoopt. Bij de uitgang van de kloof moet je je entreekaartje weer inleveren, zodat je de kloof niet nog een keer kan lopen. Na in een restaurantje van een heerlijke lunch genoten te hebben, brengt het busje ons via de prachtige kustweg, waar je telkens weer nieuwe baaitjes ziet liggen beneden, terug naar Plakias. 

Ons programma startte elke dag om 8.00 uur, zodat je dan niet op het heetst van de dag loopt en dat is prima. Het geeft een heel voldaan gevoel als je elke wandeling hebt uitgelopen en je hebt zoveel nieuwe ervaringen opgedaan in een ontspannen sfeer. Dat is echt onbetaalbaar. We kunnen het iedereen aanraden.