Drymona-watervallen

Evia

Het noordelijk deel van het eiland Évia kenmerkt zich door een bergachtige, beboste omgeving. Wandelliefhebbers kunnen hier het hart ophalen. Diverse paden slingeren door de natuur, dorpen, kloven en meertjes passerend. Een van de dorpjes in dit gebied is Drymóna.

  • de drymona watervallen op evia, griekenland
  • de drymona watervallen op evia, griekenland
  • de drymona watervallen op evia, griekenland
  • de drymona watervallen op evia, griekenland
  • de drymona watervallen op evia, griekenland
  • de drymona watervallen op evia, griekenland
  • de drymona watervallen op evia, griekenland
  • de drymona watervallen op evia, griekenland
  • de drymona watervallen op evia, griekenland
  • de drymona watervallen op evia, griekenland
/

Het werd gesticht door landbouwers die de grond rondom het Osío David-klooster bewerkten. Op twee kilometer vanaf dit dorp, vlakbij de weg van Drymóna naar Kerásia, bevinden zich de Drymóna-watervallen.

In het gebied is zijn diverse watervallen en meertjes, afhankelijk van het seizoen en de hoeveelheid neerslag. De grootste waterval ontspringt uit de Sipia-rivier en mondt uit in een kristalhelder, koel meer. De omgeving van watervallen wordt gevormd door pijnbomen, dennen, eiken en verschillende soorten unieke sparren. Veel van deze bomen zijn voorzien van naambordjes. Er is en padennetwerk aangelegd met hier en daar trappen, touwen en bruggen om ook de moeilijker begaanbare stukken te bereiken. Deze zijn veelal van natuurlijke materialen afkomstig uit het bos. Op de plek waar de route begint staat een houten huisje dat eigendom is van de ‘Limni Forest Service’. Deze organisatie heeft de paden in het bos aangelegd. In het huisje is een kleine tentoonstelling van lokale planten en fossielen.

De Drymóna-watervallen zetten de toon voor een wandeling. Een van de paden leidt naar het Osío David-klooster. Een ander gaat over de hellingen van de Xirón Óros-berg en brengt u in 4,5 kilometer naar de top. De route wordt aangegeven met rood-wit metalen bordjes. Het pad gaat geleidelijk omhoog en slingert door het dichte bos met sparren en eiken, die in de zomer natuurlijke schaduw verschaffen. In de lente wordt het landschap gesierd door verschillende wilde bloemen. Eenmaal aangekomen op de top is er een prachtig, weids uitzicht over de hellingen van Centraal-Évia en de eilanden Skiáthos en Skópelos.

op de kaart

Accommodaties op Evia

Deel met vrienden of reisgenoten

Deel met vrienden of reisgenoten