De smaak van Kefalonia

De lokale delicatessen van Kefalonia bieden een optie voor ieders smaakpalet. Ziltige fetakaas en zoete, geroosterde amandelen zijn slechts enkele bekende lekkernijen die door het eiland worden geproduceerd. Proef ook de andere soorten die u in de betreffende winkels tegenkomt.

Met de koningin van de kazen, feta, kun je in de Griekse keuken alle kanten op. Verdeeld over een kleurrijke salade of verpakt in filodeeg, besprenkeld met een vleugje zoete honing en knapperige sesamzaadjes of in een geurige ovenschotel. De scherpe, zoute kaas is in ieder Grieks huishouden te vinden. De smaak varieert per regio, maar volgens het officiële 'feta-besluit’ zijn er altijd een aantal vaste regels waaraan alle feta moet voldoen.

Feta op Kefalonia

Τasos Stamoulis en zijn familie maken feta en verkopen deze in hun winkel aan de boulevard in Agia Effimia. Als iemand iets weet over de speciale soort feta op dit eiland, dan is het Tasos wel. Zelf zegt hij dat Kefalonia ‘het thuisland’ van de feta is. “Kefalonia is bergachtig, dus er leven hier veel geiten. De feta die wij produceren, bestaat uit zeventig procent schapenmelk en dertig procent geitenmelk. Dit is volgens de vaste regels. De kaas heeft een sterke, bittere en zeer herkenbare smaak.” De geiten en schapen eten aromatische kruiden die in de bergen groeien, zoals oregano en tijm. Dat proef je terug in de kaas. “De kaas rijpt twee maanden in speciale eikenhouten tonnen met zout water.”

Herkomst van de naam feta

Vroeger was er geen voorverpakte kaas verkrijgbaar, zoals nu in de supermarkt. Toen werd de kaas in de winkel vers gesneden in plakjes. Het woord ‘plakken’ is in het Grieks ‘fetes’. Dus men vroeg hen om ‘fetes’ kaas. Dit heeft geleid tot het huidige woord ‘feta’.

Mandoles

De frisse zilte smaak van féta kan u oppeppen, maar een andere delicatesse van Kefalonia, mandoles, is eten waar u blij van wordt. Door de zoete smaak gaat uw geluksgevoel omhoog. Eigenlijk kunt u Kefalonia niet verlaten zonder mandoles geprobeerd te hebben. Geroosterde amandelen, bedekt met een krokant, zoet laagje suiker. De naam mandoles, Italiaans voor amandelen, onthult de Venetiaanse invloed op het eiland. Lopend door de winkelstaten kunt u zomaar een zweem opvangen van de smeuïge zoete geur van deze lekkernij. Verschillende kleine bakkerijen, bijvoorbeeld die van Kostas in Argostoli, maken deze mandoles. Zij borduurden met het maken hiervan door op een oude traditie. Vroeger, als er gasten in huis waren, werden de amandelen geroosterd boven een knus knapperend vuurtje, met een beetje suiker in de pot. Samen smullen van deze lekkernij gaf een goed gevoel van saamhorigheid. En ook nu nog staan mandoles op het boodschappenlijstje van menige Griek.