Taverne Zorbas

Stavros, de eigenaar van taverne Zorbas in Afissos, vertelt over zijn werk en de dingen die hem gelukkig maken in zijn leven. Hij legt uit waar zijn passie en liefde voor het vak vandaan komen en geeft zelfs een beetje advies.

Mijn naam is Stavros en als ik het mij goed herinner, heb ik Zorbas in Afissos, Pilion, nu al 20 jaar. Ik weet het niet precies, ik werk hier al mijn hele leven. En dat meen ik echt! Als kind kwam ik hier al, met de bus vanaf Volos. Ik hielp toen bij het bedienen. Ik sliep hierboven in het huis van de toenmalige eigenaar. Gedurende de zomermaanden heb ik hier gewerkt om geld te verdienen. Dit deed ik om mijn familie te helpen, zodat ik zelf boeken en potloden voor school kon kopen en nieuwe schoenen voor de winter kon aanschaffen.

Een aantal jaren later, toen ik het bedienen onder de knie had gekregen, heb ik er over nagedacht om dit beroepsmatig te gaan doen. Die jaren waren nog eens andere tijden. Pilion was een populaire vakantiebestemming voor de Grieken en in die jaren hadden de Grieken veel geld, wat ze maar al te graag uitgaven aan eten. Wij eten alsof we daarna nooit meer zullen eten!

Mijn baas werd steeds ouder en was al zo veel jaren aan het werk, hij wilde stoppen met zijn werk. Toen hij met pensioen ging, besefte ik dat het mijn moment was. Ik kreeg de kans en sindsdien ben ik al hier in Afissos. Niet alleen in de zomerperiode, maar ook in de wintermaanden. Zelfs als er niemand is in de winter, ben ik hier. Waar moet ik anders heen? Ik ben hier opgegroeid! Op die momenten kijk ik naar de zee en denk ik terug aan vroeger en speel ik alle herinneringen die ik hier heb gemaakt af in mijn hoofd. Wanneer je dit werk doet, verander je langzaam een beetje in een filosoof. En mijn filosofie? Alles wat we doen in het leven, moeten we doen met overtuiging, zodat we mooie herinneringen creëren. Uiteindelijk zijn herinneringen alles wat we hebben.

Ik heb hier inmiddels al zoveel mensen bediend en er is een ding dat me echt goed doet. Dat is wanneer ik zie dat een klant tevreden is met zijn maaltijd. Hoe je dit ziet? Nadat ze klaar zijn met eten, draaien ze hun hoofd richting de zee en blijven daarnaar kijken. Dan weet ik dat ze tevreden zijn. Dat is wat me goed doet.