Sivota

Sívota in het verleden
Wie nu aan de kade van het lieflijke en vredige Sívota zit, kan zich bijna niet voorstellen dat hier lang geleden een oorverdovend kabaal heerste, doordat er een bloedige zeeslag werd uitgevochten. Deze zeeslag vond plaats in 433 v.Chr. en was de grote aanleiding voor de latere oorlog tussen de Atheners en de Peloponnesiërs.

In de wateren rondom Sívota vochten de Kerkyranen, vanuit het huidige Corfú, met man en macht tegen de Korinthiërs van de Peloponnesos die het hadden gemunt op het eiland Kérkyra. De Kerkyranen hielden al tijden stand tegen de veel grotere vloot van hun tegenstanders, maar zagen zich uiteindelijk gedwongen om de hulp van Athene in te roepen, voordat zij ten onder zouden gaan. Athene stuurde een grote vloot, juist op het moment dat de Korinthiërs overtuigd waren dat zij de strijd hadden gewonnen en Kérkyra konden innemen. Toen zij de immense Atheense vloot zagen, trokken zij zich terug. Maar niet voordat ze op het vasteland van Sívota een trofee hadden geplaatst ten teken van hun overwinning. De Kerkyranen echter claimden ook de overwinning en plaatsten hun trofee op een eiland van Sívota. Daarna gingen zij met een gerust hart huiswaarts. Twee jaar later zou de oorlog uitbreken tussen de Pelopónnesos en Athene, omdat de Atheners zich gemengd hadden in een strijd terwijl zij nog een vredesverdrag hadden met de Pelopónnesos.

Net zoals de rest van Griekenland, viel Sívota in handen van het Turkse regime. In die tijd kreeg het ook een andere naam, te weten Mourtos. Deze naam heeft het nog jaren behouden, zelfs na de bevrijding van de Turken. Op sommige landkaarten staat deze naam nog steeds. Na de oorlog, in 1950, adopteerde het huidige dorp officieel de naam Sívota ter nagedachtenis aan de beroemde zeeslag.

Het Sívota van vandaag
De plaats Sívota bezit een Griekse charme. Aan de kleine kade zijn diverse tavernes, enkele winkeltjes en gezellige terrassen. Met name in de avond is het hier goed toeven en is het een lust voor het oog de binnenkomende zeilboten en luxe motorjachten gade te slaan. De typische architectuur van Épiros is hier terug te vinden in de bouw van de vele kleine huizen. Dit in combinatie met de in stijl gebouwde nieuwe panden. Het grootste gebouw is de kerk Análipsis. Opvallend aan deze kerk is het bovenste gedeelte met de klokkentoren dat veel later is gebouwd en door de zichtbaar andere stijl, zeker is ontworpen door een andere architect. Naast de kerk zijn twee oude platanen waarvan de oudste, 300 jaar, een diameter van ruim tien meter heeft.

Het centrum kenmerkt zich door een gezellige levendigheid en zal de bezoeker zeker bekoren. Het avondleven speelt zich voornamelijk af rond de haven. De terrassen lokken de bezoekers en de Griekse keuken laat zich van zijn beste kant zien.
Wie goed rondkijkt in en rondom deze plaats, zal een bijzondere schoonheid ontdekken. Sívota wordt omringd door heuvels met dennenbomen, cipressen en olijfbomen. Op veel plaatsen reiken de bomen tot aan de kust en zorgen voor aangename schaduwplekken op de stranden. Groen is de overheersende kleur van de omgeving, met name op de vele kleine eilanden die verspreid liggen in de baai waaraan Sívota gelegen is. Deze eilandjes geven aan Sívota niet alleen een schilderachtige sfeer, maar bieden ook veel plezier tijdens een vakantie hier. Het eilandje Bélla Vráka kan wadend door de zee bereikt worden. Om de overige kleine eilanden zoals Mávro Óros en Ágios Nikòlaos te bereiken, zijn er aan de kade van Sívota talrijke motorboten te huur waarmee men zelf op avontuur kan gaan. Het is leuk om enkele verborgen, kleine baaien rondom Sívota te bezoeken. Ook zonder boot zijn de prachtige stranden, die met name bestaan uit zand en/of kiezeltjes, te bereiken. Alle zijn gelegen aan het heldere, blauwe zeewater waar Sívota beroemd om is. Op loopafstand van de kade zijn enkele kleine baaien. Tevens zijn de stranden van Méga Ámmos en Závia goed bereikbaar.

De omgeving
Slechts op twintig kilometer afstand ligt de havenstad Igoumenítsa. Hier komen de grote veerboten aan uit Italië en is het in de haven een drukte van belang. Ook grote cruiseschepen kiezen deze haven regelmatig als aanlegplaats. Igoumenitsa is tevens de hoofdstad van de provincie Épiros.
Wat dichterbij ligt het dorp Vrachónas. In 1928 bestond het dorp nog uit zestig huizen en driehonderdenvijftig inwoners. Tegenwoordig zijn alle bewoners vertrokken en ligt het dorp er verlaten bij. De ruïnes van de stadsmuur, die nog uit de Myceense tijd stamt, verkeert in vrij goede conditie. Aan de overkant van Sívota liggen de eilanden Corfú, Páxos en Ántipaxos. Alle drie zijn ze per excursieboot te bereiken.