Rust en vrede in Anogi

Bovenop de hoogste berg van Ithaki, de Niritos, ligt de vroegere hoofdstad van het eiland: Anogi. Anogi beleefde haar bloeiperiode in de Byzantijnse tijd. Waar de kustdorpjes last hadden van piratenaanvallen, is dit hooggelegen dorp vrijwel altijd buiten schot gebleven.

Volgens kenners stamt de kerk in Anogi uit de 12e eeuw. De kerk wordt beschouwd als een van de belangrijkste uit de hele regio en is verkozen tot beschermd monument. De kerk is gewijd aan de Heilige Maagd Maria. Het witgrijze bouwwerk met zalmkleurig dak lijkt op het eerste gezicht niet veel anders dan de meeste gebouwen op het eiland. Maar achter de sierlijke zadelbruine deur, omringd door stenen zuilen, ligt een diepere geschiedenis verborgen.

In de kerk

Zodra u deze deur opent en de kerk binnenstapt, ziet u dat de kerk de vorm van een basilica heeft. Een grote rechthoek van dertig bij tien meter, met fresco’s bezaaide muren en een versierd plafond. Een inscriptie in de tempel vertelt dat deze zeldzame muurschilderingen zijn gemaakt door de schilder Antonios van Agrafa in 1680. De kerk is waarschijnlijk al veel eerder gebouwd. Antonios was een bekende schilder in die tijd, en de fresco’s laten zeker zijn talenten zien. Ze illustreren de levens van verschillende heiligen, opgedeeld in vijf zones, en zijn doorspekt met invloeden van de Venetianen en de Meteora-kloosters. Hoe belangrijk deze kerk vroeger was, is terug te zien in de architectuur. Die zorgt er namelijk voor dat de akoestiek in het gebouw zo optimaal mogelijk is. En dit moet ook wel, want vroeger was de kerk een verzamelplaats voor grote menigtes uit de omgeving. De kerk werd zwaar beschadigd tijdens de aardbevingen in 1953, maar is gelukkig gerepareerd dankzij financiering door de van Ithaki afkomstige scheepseigenaar Panos Gratsos.

Op het plein

De stilte en vredigheid van de kerk wordt buiten op het kleine plein weerspiegeld. Oude mannen die rustig een potje tavli spelen terwijl ze een slokje koffie nemen, een handje vol toeristen die op weg naar Frikes en Kioni een kleine tussenstop hebben gemaakt, en hier en daar wat wandelaars die even zijn gaan zitten om uit te rusten. De statige grijze klokkentoren die vlak naast de kerk staat, trekt al snel de aandacht. Het geeft een kleine glimp van de historie die binnenin de kerk op u wacht. Overigens is het hier niet altijd zo rustig, want ieder jaar op 14 augustus houdt de lokale bevolking bij de kerk een groot feest. Uiteraard gaat dit gepaard met muziek, dans en eten.